جلسه ی"مستی اشرافیت" به همت بسیج دانشکده ادبیات ظهر روزشنبه 16اسفندماه برگزار شد.
به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی، جلسه ی "مستی اشرافیت"  باحضور دو سخنران،آقایان اصغری نکاح و اکبری برگزار شد.
ابتدا دکتر اصغری نکاح ضمن تاکید برای ن نکته که اسراف گرایی پدیده ای  چند بعدی است، گفت:  بعد اجتماعی ،خانوادگی اقتصادی، فرهنگی و سیاسی دارد.اشرافی گری و تجملگرایی مربوط به دوره خاصی یا گروه خاصی یا دولتهای خاصی نبوده است و این درد مشترک ماست و در همه طبقات وجوددارد. بنیاد این مسئله، فرهنگی و تربیتی ست. وجود این معضل به مانشان میدهد درهدف و نحوه استفاده دچار اشتباه شدیم. در تجمل و اسرافگرایی استفاده کردن و انباشتن هدف اصلی شده و نحوه و علت استفاده فراموش شده است.
وی با ذکر مثال هایی دراین باره افزود: از آسیب های  بهداشت روان این مسئله، افسردگی ، وسواس و اضطراب است و مرکز کنترل فرد از درون به بیرون منتقل می شود. عادت به مصرف گرایی یک نوع اعتیاد است. افرادی که در مصرف گرایی رقابت می کنند،خودشیفته اند.
 سپس دکتراکبری از جنبه جامعه شناسی به تبیین این مسئله پرداخت و گفت : بر اساس آمار ما در زمینه مصرف مشکل داریم. دو نوع مصرف وجود دارد :مصرف بهینه و مصرف غیرواقعی. بحث مصرف گرایی یا مصرف غیر واقعی یعنی تمایل به مصرف بیش از اندازه. و ابعاد زیادی دارد. بعدی از ابعاد مصرف گرایی تجمل ومصرف گرایی ست که یعنی مصرف کالاهای لوکس وگرانقیمت. بعددیگر، مصرف افراطی ست.ب عد دیگر آن لذت گرایی، یعنی مصرف برای کارکردخاص نیست بلکه برای یه حس خاص است. بعد دیگر،مصرف جهان وطنی ست که یعنی تمایل به مصرف کالاهای خارجی که در ایران بسیار زیاداست.بعددیگر اشتیاق مصرفی ست، یعنی افراد اشتیاق دارند فقط بخرند. مصرف گرایی به دو علت بوجود می آید یا نمادی از طبقه اجتماعی ست یا نمادی از خود است یعنی مصرف برای نشان دادن است که در کشور ما علت دوم بیشتر نمود دارد.
وی با ذکر مثال هایی از زندگی اجتماعی جامعه ایران،خاطرنشان کرد: بعد از اینکه مصرف به هدف نشان دادن بوجود آمد، پدیده ای تحت عنوان مصرف رقابتی بوجود می آید و عرصه ی اجتماعی تبدیل می شود به عرصه ای  برای مصرف رقابتی و این رقابت آسیب زاست و از دل این آسیبهای بسیار زیادی بروز پیدا می کند مثل بسیاری از اختلافات خانوادگی، طلاقهای عاطفی و قانونی، فرسایش روابط اجتماعی و درنهایت شکاف طبقاتی نمایان می شود وجامعه ای که نتواند محدودیتها را کنترل کند، به شدت مستعد آشوب های سیاسی می شود و ازدیگر خطرهای مصرف گرایی،مصرف گرایی مذهبی ست که دامن جامعه مذهبی را گرفته است و مذهب را از محتوای خودش تهی می کنند.

باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد:  فائزه صفایی