نشست "خانه ملت" با موضوع بررسی روند تصویب لوایج و قوانین در مجلس شورای اسلامی، با حضور حجت السلام نصراله پژمانفر، نماینده دوره نهم و دهم مجلس شورای اسلامی، به همت جامعه اسلامی دانشجویان، در روز چهارشنبه 8 خرداد ماه 1398 در محل سالن گروه متالوژی دانشکده مهندسی برگزار شد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ در این نشست، پژمانفر در توضیح مجلس و سیستم آن بیان کرد: نظام ما با توجه به اینکه جمهوری و بر اساس آرای مردم است، با توجه به قانون اساسی به این جمهوریت و نگاه آحاد مردم به شدت توجه کردیم. روند انتخاب یک نماینده در ارتباط با یک حوزه انتخابیه است یا به صورت فردی انتخاب می شود. این ارتباط تنگاتنگی که بین نماینده و حوزه انتخابیه اش برقرار می‌شود فرآیندی است که می تواند نماینده را برای ورود به مجلس انتخاب کند. اما بدین گونه است که ارتباط با آحاد مردم برقرار می شود و تصمیمات باید تصمیماتی ملی باشند.

وی افزود: من دارم مجلسی را تعریف می‌کنم که امام فرموده است که در راس امور است. در واقع در ارتباط با مجلس حال حاضر که نواقص و اشکلاتی دارد صحبت نمی‌کنم بلکه در ارتباط با سیستم صحبت می کنم. ما در سیستمی که داریم این مجلس می تواند در راس امور باشد یعنی در واقع می‌تواند مهم ترین مساله در کشور که ریل گذاری کشور است انجام دهد و ثانیا بتواند در حوزه وظیفه دومش یعنی نظارت بر عملکرد دستگاه های اجرایی، کنترل کند که آیا چیزی که تصمیم گرفته شده اجرایی شده یا خیر. در واقع این مجلس اگر بتواند این ارتباط را با بدنه مردمی خود داشته باشد و بتواند این را تبدیل به یک نتیجه ملی برای ریل گذاری کند و نظارت کافی را داشته باشد ما در کشور مشکلی نخواهیم داشت‌. من به عنوان نماینده مجلس به شما می گوییم که عمده مشکلاتی که در کشور داریم مربوط به مجلس است که این ارتباط با آحاد مردم را ندارد یا حرفی می زند که حرف مردم نیست یا تصمیمی می گیرد که در آن به منافع مردم توجه نکرده و یا بر قوانین نظارت غلطی دارد.

وی در ادامه در خصوص ارائه راهکار برای حل این مسئله گفت: راه حل این مسئله این است که ما رابطه وکیل و موکل را یعنی رابطه بین آحاد مردم و نمایندگان مجلس را حفظ کنیم. اگر بتوانیم این رابطه را با ساز و کارهای خود حفظ کنیم نتیجتا یک مجلس موفق خواهیم داشت و درواقع این مجلس اگر بتواند موفق باشد دولت را می تواند در مواقع لازم هدایت کند و اگر دولت به انحراف رود جلوی او را در این مسیر بگیرد. ساز و برگ این کار هم برای اینکه بتواند منافع ملی و مردم را حفظ کند نمی تواند ساز و برگی سیاسی باشد. این جوانان و آحاد مردم هستند که حلقه مفقوده این رابطه می‌باشند و در صورت مطالبه گری می‌توانند مجلس را در مدار قرار دهند و مجلس در مدار قرار گرفته می تواند نیازمندی‌های قاتونی و نظارت های لازم دوقوه دیگر را هم انجام دهد.
پژمانفر در ادامه اظهار کرد: بسیار مواردی را می‌توان نام برد که در تصویب لوایح و طرح‌ها طیف خاصی از مردم دیده شده است و مدنظر قرار گرفته و به آحاد مردم نگاهی نشده است که این اشتباه است. برای مثال در خصوص پخش و توزیع یارانه که آیا باید به همه به طور یکسان داده شود یا به افرادی خاص داده شود و یا در مورد سوبسیدی شدن بنزین و مسائلی از این قبیل نگاه ها و نظرات مختلفی وجود دارد و طبیعتا این دونگاه را مجلس می تواند ریل گذاری کند و دولت را موظف به توزیع برای مثال یارانه که در ابعاد ۲۲۵ هزار میلیارد تومان تخمین زده شده است، کند. در لایحه بودجه ۹۸ همانطور که در ۹۷ هم مطرح شد، گفته شد که باید از فرار مالیاتی جلوگیری شود و در جامعه ما قشر و گروهی که معروف به فرار مالیاتی هستند پزشکان هستند و باید پزشکان را مکلف کنیم که پول نقد دریافت نکنند و از طریق پوز یا کارت مبلغ را دریافت کند.

پژمانفر همچنین تصریح کرد: در سال ۹۶ آماری که سازمان امور مالیاتی به ما گزارش کرد نشان می داد که این مبلغ در کل کشور ۱۵۰ میلیارد تومان بوده در حالی که حداقل ۷۶۰۰ میلیارد تومان وظیفه مالیاتی پزشکان تخمین زده شده بود. اما به هرحال در مورد این قضیه مجلس توانست تا حدودی جلوی این مسائل را بگیرد و جامعه را به عدالت نزدیک تر کند چرا که امروز چیزی که همه بیشتر از همیشه از آن گلایه دارند بی عدالتی است. یک معلم معمولی که در دبستانی تدریس می‌کند، به محض اینکه حقوقش از کف و حداقل حقوق متجاوز می شود، قبل از رسبدن حقوق به دست او مالیاتش کسر می شود. اما ما افرادی داریم که فرار مالیاتی های سنگینی دارند. میانگین پرداخت مالیات پزشکان در کشور دو میلیون تومان است و این اصلا قابل مقایسه با فردی نیست که مالیات های دیگری را پرداخت می کند و ما می توانیم در این موضوع به شرطی که مجلس کار خود را درست انجام دهد موفق باشیم.
وی در پایان در خصوص تفاوت تصویب طرح و لایحه و توضیحات مربوط به آن گفت: در بحث قانون گذاری، مجلس طرح یا لایحه ای را تصویب می‌کند که طرح را نمایندگان می دهند و لایحه را دولت می فرستد و یکی از تفاوت های طرح و لایحه این است که اگر لایحه ای فرستاده شود، مشکل مالی مطرح نمی شود اما در قالب طرح، بودجه مالی برای اجرای کار نیز مطرح می شود و باید دیده شود که دولت بار مالی این طرح را می پذیرد یا خیر. در خصوص طرح، اول نماینده ای آن را مطرح می کند. مخالفان و موافقانش بررسی می شود و همزمان با بررسی آن به بخش های مختلفی برای مثال به اداره قوانین می رود که دیده شود آیا مغایرتی با قانون اساسی دارد و یا قانون های موازی در خصوص این قانون وجود دارد یا خیر، و پس از آن به مراکز پژوهشی فرستاده می شود تا ضرورت داشتن یا نداشتن آن را بررسی کنند و نقاط قوت و ضعف و منافع آن را بررسی کنند و پس از آن به کمیسیون ها فرستاده می شود و در کمیسیون ها نیز یک بررسی ابتدایی می شود و پس از رای آوردن در کمیسیون، در صحن قرار می گیرد و اگر فوریتی نداشته باشد، در نوبت قرار می گیرد. اگر نیازی به خارج از نوبت بررسی کردن طرح بود، ۵۰ امضا جمع می شود و به صحن طرح موضوع داده می شود که آیا اجازه خارج از نوبت بررسی کردن این موضوع وجود دارد یا خیر و اگر صحن به این موضوع رای داد، خارج از نوبت بررسی می شود و اگر رای نداد مجددا در نوبت قرار می گیرد و اگر بخواهد یک فوریتی، دوفوریتی و یا سه فوریتی شود نیز روال خود را طی می کند برای مثال اگر سه فوریتی شود باید در صحن علنی شورای نگهبان قرار گیرد و سریعا بررسی می شود تا ایرادی نداشته باشد که عموما مسائل سه فوریتی وجود ندارد و در مورد بحث های دوفوریتی حدودا یک هفته طول می کشد تا به کمیسیون رود و به صحن باز گردد.

در ادامه به پرسش و پاسخ پیرامون موضوع پرداخته شد.

خبرنگار فام نیوز: مریم فرشچی

{jcomments on}