عضو هیئت علمی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد، یکی از مشکلات اساسی انسان را تنها ماندن در برابر جهان بیان می‌کند. از منظر وی، تنهایی تجربه مرگ را دشوار می‌کند. چرا که انسان تصور می‌کند همه قسمت‌های جهان با پایداری باقی می‌مانند و او به تنهایی جهان را ترک خواهد کرد.
به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد، نشست تحلیل فیلم جهان با من برقص با حضور محمد‌علی تقوی، به همت انجمن علمی علوم سیاسی در تاریخ پنج آبان ماه ۱۳۹۹ برگزار شد.

محمدعلی تقوی درخصوص تحلیل این فیلم اظهار کرد: در فیلم جهان با من برقص، چیزهای خرد به زندگی معنا می‌دهد؛ که هر کدام از آن‌ها مانند تاری ما را به زندگی پیوند می‌دهند. در واقع همین‌ چیزهای معمولی مانند شغل، خویشاوندان و فرزند دنیای ما را می‌سازند.
وی ادامه داد: اگر بخواهیم به درک روشن‌تری برسیم، بهتر است به مقایسه بپردازیم. در فیلم خداحافظ لنین فرد زندگی‌اش را با یک جریان وسیع گره زده، که فروپاشی آن ممکن است یک بحران هویت برایش ایجاد کند. چرا که زندگی‌اش با یک‌ کلان نظریه معنا پیدا می‌کند.
عضو هیئت علمی گروه علوم سیاسی دانشگاه فردوسی گفت: این دو فیلم، دو جریان و بهانه متفاوت را نشان می‌دهند. برخی در زندگی دغدغه‌های کلان و بعضی دیگر دغدغه‌های خرد دارند. در فیلم خداحافظ لنین خودمان را با جهان هماهنگ و به واسطه آن معنا پیدا می‌کنیم. در حالی که در فیلم جهان با من برقص چیزی که زندگی را آسان می‌کند، چیز‌های خرد و پیوندهای ساده دوستی است.
وی در خصوص تطابق این فیلم با زندگی امروزه مردم ایران تصریح کرد: امروزه در ایران نه فقط سختی فلسفی داریم، بلکه مشکلات دیگر نیز اضافه شده که زندگی را به مراتب سخت‌تر از قبل کرده است.
وی ادامه داد: ولی این پرسش همیشه مطرح است که چگونه رنج زیستن را می‌توان تحمل کرد و اگر خود زیستن به دلایل اقتصادی، معشیتی، روانی، سیاسی و غیره سخت‌تر شود، پرسش نیز سخت‌تر مطرح می‌شود.
تقوی درخصوص تحمل رنج زیستن بیان کرد: ما ایرانیان چه در این شرایط سخت و چه قبل از آن باید پیوندهای جمعی را تقویت کرده و روی آن‌ها سرمایه‌گذاری کنیم. زیستن را با دوستی و هم‌چنین از طریق گسترش پیوند‌های پایدار می‌توانیم آسان‌تر کنیم.

خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد: شهرزاد شیرازی

{jcomments on}