استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اردبیل گفت: دانشجو باید درک علمی داشته باشد و همواره نیاز به داشتن درک همدلانه نیست. رفتار دانشجو باید الگوی سایر افراد جامعه باشد. در این صورت رفتار و عمل وی به دیگران منتقل می‌شود و آن‌ها را اصلاح می‌کند.

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد، وبینار علمی مسئولیت پذیری جامعه دانشجویی و دانشگاهی، به همت انجمن علمی جامعه شناسی دانشگاه نیشابور و انجمن علمی علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی، با حضور 3 تن از اساتید دانشگاه‌‌های نیشابور، فردوسی و دانشگاه آزاد اردبیل در تاریخ 18 آذرماه 1399 برگزار شد.

صمد عابدینی اظهار کرد: جامعه نیاز به دانشگاه و دانشجو دارد تا به حل مشکلات بپردازند. علم دانشگاه در خدمت جامعه است. منش ما به عنوان دانشجو یا استاد باید برطبق انتظارات جامعه باشد.

وی ادامه داد: دانشجو باید در عرصه‌های عمومی حضور فعالانه داشته باشد. دانشجو نماد روشنگری و آینده‌ساز جامعه است و می‌تواند موجب پیشرفت جامعه شود. ما براساس نقش و نحوه کنشگری که در دانشگاه می‌آموزیم، جامعه را می‌سازیم.

استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اردبیل خاطرنشان کرد: رسالت دانشجو، انتقاد به شرایط نامطلوب و بازتعریف یک هدف مطلوب است. تاکید من بر کنشگری دانشجو است. یک کنشگر باید در تمام ابعاد اجتماعی، علمی، سیاسی، زیست محیطی و غیره فعال و آگاه باشد. دانشجویی که می‌خواهد بر جریان‌ها و روندهای جامعه تاثیر بگذارد، باید آن‌ها را به خوبی بشناسد.

وی افزود: دانشجویی که روحیه انتقادی دارد، هرچیزی را به راحتی قبول نمی‌کند و شکی سازمان یافته نسبت به مسائل دارد. پرسشگر است و دچار جوزدگی نمی‌شود. تحلیل می‌کند و تفکر عادی و عاطفی ندارد. شهامت در گفتار و جسارت در عمل دارد و نسبت به اتفاقات اطرافش بی‌تفاوت نیست. خود را با فکر و عملش عرضه می‌کند و پیرو دیگران و دگر راهبر نیست.

در ادامه برنامه، حسین اکبری بیان کرد: طبق تحقیقات ما، دانشجویان به آینده فردی خود بسیار امیدوارند. اما درخصوص جامعه بیش از نیمی از آن‌ها امیدی به توسعه و پیشرفت کشور ندارند. چرا که وقتی از حوزه فرد گذر می‌کنیم و وارد جامعه می‌شویم، دانشجویان احساس بی‌قدرتی می‌کنند.

وی ادامه داد: 3 عامل در انجام کار توسط فرد تاثیر دارند، ساختار قدرت، تمایل و توانایی فرد. ساختار قدرت باید به دانشجو فرصت انجام کار دهد. وقتی ساختارها اجازه ندهند، تمایل و توانایی به تنهایی نمی‌توانند تاثیری داشته باشند. گاهی هم ساختار اجازه می‌دهد اما تمایل و توانایی کمی برای انجام کار وجود دارد. چون سیستم دانشگاهی آمادگی برقرار ارتباط با جامعه را ندارد. ایران متاسفانه آخرین رتبه ارتباط دانشگاه با جامعه را در جهان کسب کرده است.

عضو هیئت علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی تصریح کرد: دانشجو نباید صرفا برای حفظ کردن دروس و گرفتن نمره به دانشگاه بیاید. بلکه باید توانایی کنشگری داشته باشد و بخواهد کاری انجام دهد. هیچ کس با خواندن و حفظ کردن کتاب‌ها جامعه شناس نمی‌شود. بلکه باید با ساختارها و مشکلات آن درگیر شود.

سپس حسین نورانی اظهار کرد: دانشجو برای جامعه و دیگران مهم است. زیرا میل و شور و شوقی برای کار کردن دارد که می‌تواند جامعه را هدایت کند. دانشجو باید اهل مطالعه باشد و اطلاعات قوی داشته باشد تا وقتی می‌خواهد وارد فعالیت‌های اجتماعی شود، بتواند با دید روشن جلو برود و استدلال علمی بیاورد.

مدرس گروه جامعه شناسی دانشگاه نیشابور افزود: یکی از وظایف مهم دانشجو، تشخیص علم از شبه علم است. به خصوص در جامعه امروز که پیشرفت ارتباطات، شبه علم را رواج داده است. این وظیفه دانشجو است که از این امور آگاه شود و دیگران را هم آگاه کند. دانشجو باید نقد ایدئولوژی انجام دهد تا بازیچه نشود و به جامعه آگاهی دهد و نگاه مستقل داشته باشد.

 

خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد: یگانه تقی زاده

نوشتن دیدگاه

ارسال