به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ نشست نقد و بررسی کتاب سیاست نامه سعدی سه شنبه 10 مهر ماه 97 در آمفی تئاتر دانشکده حقوق و علوم سیاسی و با حضور دکتر روح الله اسلامی،نویسنده کتاب و عضو هیئت علمی علوم سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد و منتقدان کتاب و تعدادی از دانشجویان و اساتید برگزار شد.

سید ایمان رضوی، از منتقدان کتاب از اسلوب های رایج و مرسوم نقد سخن گفت. وی اظهار کرد: اسلوب رایج و مرسوم نقد کتاب از نقد ظاهری شروع می شود. یکی از مشکلات کتاب ویراستاری نه چندان خوب کتاب است.برخی از جملات کتاب از لحاظ دستوری و معنا شناسی برای مخاطب قابل فهم نیست. نحوه آوردن ابیات و مصرع ها در متن دارای اشکال است؛نثر و نظم در متن باهم و با فاصله ی اندک قرار داده شده اند.

وی در ادامه گفت: در متن جملات بدیهی آورده شده است که کمکی به فهم متن نمی کند. مفاهمی در متن وجود دارند که به معنا گشایی نیاز دارند مانند تکنولوژی طبیعی.ارائه گلستان به مثابه یک متن سیاسی کار بسیار سختی است و پیچیدگی های مخصوص به خود را دارد. اگر نویسنده کتاب به قواعد تصحیح متون آگاه نباشد چه بسا درک اشتباهی از کتاب به ما ارائه دهد.
سید ایمان رضوی در ادامه افزود: معنای امر اجتماعی عمدتا از نظر پدیدارشناسان نیاز به فهم کنش ها و انگیزه ها دارد. همیشه زندگی نامه و توضیحاتی در مورد زندگی و شخصیت نویسنده کتاب توسط مفسر متن داده می شود اما گمان می رود نویسنده مخاطبان را بی نیاز از اینگونه توضیحات دانستند.

وی بیان کرد: روشی که برای تفسیر متن به کار رفته است روشی است که در علوم طبیعی به کار گرفته می شود و کتاب از روش های به کار گرفته شده در علوم سیاسی عقب است. نویسنده با قالب های امروزی به متن نگاه می کند. به عنوان مثال نویسنده سعدی را آرمان گرا،محافظه کار یا واقع گرا می داند در حالیکه این اصطلاحات متعلق به امروز است.
سید ایمان رضوی در پایان گفت:ن ویسنده با پیش دانسته های علم سیاسی خود کتاب سعدی را تحلیل می کند و این تحلیل نادرست است.اندرزهای سعدی همه طبقات جامعه را مخاطب قرار می دهد و فقط خطاب به حاکمان و اصحاب قدرت نیست و به نظر می رسد نام اندرزنامه برای کتاب مناسب تر است.

در ادامه دکتر روح الله اسلامی،نویسنده کتاب در پاسخ به اشکالات مطرح شده در کتاب گفت: دو پارادایم مختلف هیچ گاه نمی توانند همدیگر را درک کنند. تنها دو راه پیش رو دارند؛یا باهم مبارزه کنند و یا به صلح روی آورند. فرهنگ رجایی و ضیاء موحد به نکته خوبی اشاره کردند و آن این است که سعدی اندیشمند نیست،بلکه شاعر و عارف است.
وی افزود:سعدی یک ادیب متناقض گو است و میخواهد دانش ادبی خود را اثبات کند.بسیاری بر این مساله صحه گذاشته اند و شاهد مثال این سخن حکایت اخلاق درویشان سعدی است. اما در تحقیقاتی که بنده از دیدگاه سیاسی انجام داده ام چنین استنباطی نکرده ام.

دکتر اسلامی تصریح کرد:اخلاق جایگاهی در متن مورد بررسی به چشم می خورد و سعدی با هر طبقه ای با زبان خودشان صحبت می کند.سنت اندرزنامه نویسی سعدی برآمده از سنت اندرزنامه در ایران باستان است.
وی در پایان اظهار کرد: اندیشه سیاسی فقط به معنای دولت نیست بلکه منظور از سیاستی که من در کتاب به کار گرفتم به معنای مصلحت اندیشی برای کارهای پیش رو است.

محمد رضا رضوانی،از منتقدین کتاب در خاتمه نشست اظهار کرد:آن چیزی که در پس اندیشه این کتاب ترویج می شود این نگاه است که استبداد خوب است و دموکراسی بد است.این کتاب دارای مولفه های ایران شاهی است و متن کتاب به دیگر طبقات نگاه از بالا به پایین و رعیت وارانه دارد.

خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد: زهرا حسینی

{jcomments on}