به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ نشستی گفتگو محور با حضور جناب آقای غلامرضا محمدزاده، راوی دفاع مقدس، به همت کانون میثاق با افلاکیان دانشگاه فردوسی در تاریخ ۱ مهر ۹۹ برگزار شد.
آقای محمد زاده، راوی دفاع مقدس بیان کرد: در دوران هشت سال دفاع مقدس، با اینکه عراق پشتیبانی چندین کشور بزرگ و ابر قدرت را داشت؛ اما هیچ‌وقت نتوانست برای مردم ما فشار روانی و ترس و وحشت ایجاد کند و فقط اتحاد و همبستگی مردم را افزایش داد. درصورتی که به گفته معاون صدام، بحث عراقی‌ها بحث تصرف یک یا دو وجب خاک نبود؛ بلکه تصرف جمهوری اسلامی ایران بود که هرگز به این مقصود خود نرسیدند و ما با رشد و پیشرفت کشور در این سال‌ها نشان دادیم که آنها هرگز چنین روزی را نخواهند دید. و حتی ایران و عراق از لحاظ تجهیزات، با هم قابل مقایسه نبودند؛ اما پشتیبانی مردم و محبت‌های آنها رزمنده‌ها را دلگرم می‌کرد. به طور مثال در آن دوران نامه‌های زیادی از کودکان و بزرگسالان به دست ما می‌رسید و باعث دلگرمی و تلاش چند برابری ما می‌شد.
وی در خصوص انتخاب خود برای حضور در جبهه در سنین نوجوانی افزود: زمانی که در جنگ حضور پیدا کردم ۱۳ سال داشتم. اما آن چیزی که باعث می‌شود یک پسر ۱۳ ساله فکر جنگ و دفاع از کشور را پیدا کند این است که ترس هیچ‌وقت به سراغ او نیامده و برعکس، روحیه همبستگی و اتحاد در او تقویت شده است. همچنین دفاع از میهن به قشر و گروه خاصی محدود نمی شد. مثلا روزی در یکی از جلسات خانمی برای سخنرانی آمده بود که خود توان حرکت نداشت و باید کسی به او کمک می‌کرد. زمانی که ایشان شروع به صحبت کرد ما متوجه شدیم که ایشان آزاده هستند. همچنین جبهه رفتن فقط مختص افراد مذهبی نبود، بلکه رزمندگانی با اعتقادات متفاوت در جبهه حضور داشتند.
این راوی دفاع مقدس در خصوص شکل گیری این اتحاد عظیم اذعان کرد: دلیل این جنبش بزرگ و اتحاد عظیم، رهبری امام خمینی (رحمت الله علیه) بود. امام بسیار صادق و راستگو بودند و فریبی در کار ایشان نبود. براساس همین صداقت، دل‌های مردم به ایشان نزدیک می‌شد و باعث همبستگی بیشتر مردم بود.
خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد: وجیهه شاملی
