چهارمین لیگ بین‌المللی ستارگان بورس از طرف شرکت اطلاع‌رسانی و خدمات بورس و با حمایت نهادهای مالی، در راستای آشناسازی جامعه دانشجویان با مهارت‌های موردنیاز فعالیت در بازارهای مالی برگزار شد. بر خلاف تمامی سال‌های گذشته که این لیگ به صورت حضوری در شهر تهران برگزار می‌شد، چهارمین دوره از لیگ ستارگان بورس با توجه به مشکلات پیش‌آمده ناشی از ویروس کرونا، به صورت مجازی دنبال شد. به همین سبب، تیم‌های خارجی در این دوره حضور نداشتند.
اگرچه با مجازی بودن این دوره از مسابقات، تیم‌های خارجی در این رقابت حضور نداشتند؛ اما با معرفی شدن بازار بورس به عنوان بازاری مطرح و قابل‌اعتماد در بین آحاد جامعه در سال ۱۳۹۹، تیم‌های بیشتری از دانشکده‌های مختلف از تمامی رشته‌ها در این مسابقه شرکت کردند. به گونه‌ای که تعداد ۷۲۰ نفر در قالب تیم‌های چهار نفره از دانشگاه‌های مطرح سراسر کشور، شامل دانشکده‌های علوم مالی و اقتصادی و حتی رشته‌های غیرمرتبط در مسابقه شرکت کردند. همین شرایط، موجب گردهمایی دیدگاه‌های مختلف و متعدد دانشجویان سراسر کشور شد که درنهایت شرایط بسیار چالش‌برانگیزی را در دوره چهارم ایجاد کرد.
زمان برگزاری مسابقات دوره چهارم این لیگ همانند دوره اول مسابقات (لیگ ستارگان سال ۹۵)، در هنگام نزول و ریزش بازار سهام اتفاق افتاد؛ به همین علت شاهد حذف تعداد زیادی از تیم‌ها بودیم که میزان ضرر آن‌ها از حداکثر ضرر تعریف‌شده طبق قوانین مسابقات بیشتر بود. بنابراین تعداد تیم‌هایی که توانستند بازدهی مثبتی داشته باشند، انگشت‌شمار بود.
در همین دوره، تیم دانشکده علوم اداری و اقتصادی دانشگاه فردوسی مشهد علی‌رغم حذف شدن اکثر تیم‌ها در فضای موجود بازار سهام، توانست مقام سوم این دوره از مسابقات را کسب کند.
در این خصوص مصاحبه‌ای با آقای امیرمحمد مشیری، نماینده تیم شرکت‌کننده در لیگ ستارگان بورس از دانشگاه فردوسی مشهد داشتیم.
به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد، نماینده تیم شرکت‌کننده در لیگ ستارگان بورس از دانشگاه فردوسی در پاسخ به معرفی اعضای تیم و سیستم تیم‌های شرکت‌کننده در این لیگ بیان کرد: شرکت‌کنندگان در مسابقات لیگ ستارگان بورس، متشکل از سه نفر دانشجو به همراه یک نفر سرپرست از اساتید هیئت علمی دانشگاه هستند. سرپرست تیم ما، دکتر مهدی فیضی از اساتید به‌نام رشته اقتصاد بودند که سرپرستی تیم لیگ ستارگان بورس را به عهده گرفتند و در طی مسابقات، با کمک‌ها و انتقادات ایشان توانستیم به موفقیت‌های بسیاری برسیم.
همچنین دیگر اعضای تیم ما آقای امیررضا محمدی، دبیر سابق انجمن‌های علمی دانشکده علوم اداری و سیدمحمد اسحاقی، دبیر سابق انجمن علمی اقتصاد دانشگاه فردوسی بودند.
امیرمحمد مشیری در پاسخ به این سوال که «انگیزه شما از شرکت در این مسابقات چه بود؟» گفت: هدف اصلی ما برای شرکت در این مسابقه، سنجش میزان دانشمان از بازارهای مالی بود. فضای رقابتی شدیدی که حاکم بر مسابقات امسال بود، شرایط جذابی را رقم زد تا بتوانیم اطلاعاتمان را اول با خود و سپس با سایر دانشجویان سراسر ایران بسنجیم.
نماینده تیم شرکت‌کننده در لیگ ستارگان بورس در رابطه با ارزیابی سطح مسابقات سال ۹۹ خاطرنشان کرد: نکته مثبتی که در این دوره وجود داشت، غیرحضوری بودن مسابقات بود که برای شرکت خدمات و اطلاع‌رسانی، این امکان را فراهم می‌کرد تا بتوانند از تمامی دانشگاه‌ها در سراسر کشور پذیرای تیم‌ها باشند. برای همین تعداد افراد شرکت‌کننده در این دوره نسبت به هر سه دوره قبلی، افزایش بسیار چشمگیری داشت. از طرفی نزولی بودن بازار در زمان برگزاری مسابقات، دال بر این شد که شرایط مسابقه بسیار چالش برانگیزتر از هر دوره دیگری باشد.
مشیری در خصوص ساختار مسابقات لیگ ستارگان بورس گفت: ساختار مسابقات لیگ ستارگان بورس به شکل کلی به صورتی است که برای هر سهم از طرف سازمان بورس و مقدار مشخصی نقدینگی است که شارژ می‌شود. شرکت‌کنندگان مسابقه باید با معاملات خودشان بر روی سهام شرکت‌های مختلف بورسی، به بیشترین بازدهی بر اساس سرمایه برسند و تیم‌ها بر اساس میزان بازدهی که در طول دوره مسابقات به دست بیاورند، رده‌بندی خواهند شد.
وی در به پاسخ به سوال آیا مسابقات سال ۹۹ انتظارات و خواسته‌های شما را برآورده کرد یا خیر، اظهار کرد: اولین نکته مثبت این مسابقه، نزدیک‌تر کردن فضای دانشگاه به صنعت مالی بود؛ اما این هدف به علت سلسله‌ای از مشکلات که در جزئیات تخصصی، نحوه قانون‌گذاری و اجرای مسابقات وجود دارد، به طور کامل برآورده نشده است.
یکی از این نارضایتی‌ها، صرف تمرکز بر «نتیجه‌گرایی» است. شاید به ظاهر در بازارهای مالی، مهم‌ترین عامل برای سنجش موفقیت یک فرد یا یک بنگاه، کسب بازده باشد؛ اما باید توجه داشت که این تله، تله‌ای است که خیلی از تازه‌کارهای بازار ایران گرفتار می‌شوند و این نگاه منجر به این می‌شود که افراد تازه کار، حرکت‌های قمار‌گونه انجام دهند که در بلند مدت به ضرر آن‌ها تمام خواهد شد.
اگر به جای نتیجه‌گرایی صرف، رتبه‌بندی مسابقات در معیارهای فرایندگرایان همانند «بررسی و تحلیل سهام» و یا «سنجش ریسک پورتفوی» ساخته‌شده توسط شرکت‌کنندگان در کنار «بازده» موردتوجه قرار می‌گرفت، نه تنها بعد علمی مسابقات را افزایش می‌داد، بلکه نتیجه و نمره کسب‌شده توسط هر تیم می‌توانست زمینه‌ساز خوبی جهت سنجش و استخدام دانشجویان مستعد در بنگاه‌های مالی باشد.
مشیری در خصوص علت وجود این نتیجه‌گرایی و راه‌حل آن گفت: این موضوع مرتبط به بحث سیاست‌گذاری‌های کلی حاکم بر بازار سرمایه کشور در این دوره از مسابقات است. ما در سال ۹۸ و ۹۹ شاهد حضور گسترده مردمی در بازارهای سرمایه بودیم که بدون آگاهی مالی و حداقل دانش اقتصادی به صرف تبلیغات گسترده و اطمینان بخشی از جانب دولت‌مردان اتفاق افتاد. حضور بدون آگاهی مردم و حجم نقدینگی زیاد که به دنبال بستری برای رشد و فرار از تنزل ارزش پولی ناشی از تورم بود، موجب می‌شد تا این حجم از نقدینگی که بدون تحلیل و تخصص و ناشی از ورود مستقیم افراد بدون وجود نهادهای مالی واسطه است، در نهایت منجر به ریزش شدید بازار شود. امیدواریم با تکیه بر این تجربه، بستری فراهم شود تا عموم افراد با روش‌های غیرمستقیم ورود به بازار آشنا شوند و در صورت ورود مستقیم، تلاش کنند تا آگاهی لازم را کسب کنند و پس از آن افراد به ورود و سرمایه‌گذاری در بازارهای مالی تشویق شوند. همچنین امید است با درس گرفتن از این تجربه و ایجاد بستری برای آموزش علوم مالی و اقتصادی در رسانه ملی، آموزش و پرورش و تربیت نسلی آگاه‌تر، مانع از تکرار وقوع اتفاقات این چنینی شویم.
خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد: سیما خاوری
نوشتن دیدگاه