نشست نقد و بررسی مسائل روز آموزش و پرورش ایران با حضور کتر بهروز مهرام، عضو هیأت علمی گروه علوم تربیتی، دکتر اکبر امراهی، دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی و توسعه منابع انسانی، و دکتر رقیه فاضل، دانش آموخته دکترای مدیریت آموزشی و توسعه منابع انسانی در روز یکشنبه 8 اردیبهشت ماه 1398 در سالن شورا دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی برگزار شد.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ در این نشست دکتر مهرام به بررسی ارزشیابی توصیفی در مدارس پرداخت و گفت: در کشور ما چندین سال است که ارزشیابی توصیفی انجام می شود. در رشته علوم تربیتی بالاترین هدف،هدف غایی است. سخنانی که ما برای رسیدن به این هدف می گوییم بسیار آرمانی است و در دراز مدت به آنها دست می یابیم. طبعا تمام اقدامات ما باید در راستای این هدف باشد. اهداف غایی، پرورشی هستند.

دکتر مهرام افزود: اساس کار ما بر شکوفایی تمام استعدادهاست. در بیشتر کشورهای دنیا نام وزارت رسمی آموزش و پرورش، تنها وزارت پرورش است. قصدی از این تصریح وجود دارد. وقتی می گوییم وزارت پرورش یعنی می خواهیم تمام استعدادها را در ابعاد عاطفی، اجتماعی، علمی و مهارت ها شکوفا کنیم. وقتی با چنین هدفی مواجه هستیم، تمام عناصر درسی ما در این سمت جهت می گیرد.

وی در خصوص چگونگی تدوین برنامه درسی مناسب تصریح کرد: وقتی از این زاویه نگاه می کنیم متوجه می شویم که در این برنامه درسی باید دید مخاطب کیست و ویژگی هایش چیست و چطور باید آنها را پرورش داد. در نظریه اریکسون،کودکان در دبستان استعدادهایشان را بیرون می ریزند و معلم باید آنها را شناسایی کند و به آنها جهت بدهد.

دکتر مهرام در همین رابطه تشریح کرد: یکی از دلایلی که بهتر است خانم ها در دوران ابتدایی معلم باشند این است که بهتر می توانند استعدادها را شناسایی کنند و آنها را هدایت کنند. ما در ارزشیابی توصیفی می خواهیم آنچه که در وجود تک تک دانش آموزان است در کلاسهای درس ظهور پیدا کند.

این عضو هیأت علمی گروه علوم تربیتی در پایان گفت: آنچه که با عنوان ارزشیابی توصیفی در مدارس ابتدایی در حال اجراست، ارزشیابی کیفی است. با این وجود ارزشیابی توصیفی برای خانواده ها و معلمان مفهوم سازی نشده است. آنها همچنان مصرانه بر موقعیت های رقابت زا پافشاری می کنند در حالیکه رقابت ریشه ی بسیاری از بیماری هاست.

در ادامه دکتر فاضل از بحران کمبود نیروی انسانی در آموزش و پرورش سخن گفت. وی اظهار کرد: در سالهای آینده تعداد زیادی از معلمین بازنشسته می شوند. یکی از راه حل های برون رفت از این بحران این است که نیاز خود را از بخش خصوصی تامین کنیم؛ از موسسه های خوش نام و مدارس غیر دولتی بخواهیم که معلم در اختیار ما بگذارند.

دکتر فاضل در پایان در ارتباط با مشکل معمان آموزش و پرورش گفت: نکته ی دیگری که بسیار حائز اهمیت است این است که در مواردی بهره وری بودجه اجازه نمی دهد که معلم استخدام رسمی آموزش و پرورش شود. معلمی که در روستاها و حاشیه شهرها خدمت می کند و با توجه به شرایط خاصی که دارد (هزینه رفت و آمد) خدمتی که ارائه می دهد بسیار گران تمام می شود.

سپس دکتر امراهی در موضوع تهدیدها و فرصت‌های مدارس استعداد درخشان اظهار کرد: در ابتدا می‌خواهیم بدانیم که تعریف از استعداد درخشان چیست، به چه کسانی استعداد درخشان می‌گویند؟ و چه نوع دانش‌آموزانی را با این نام خطاب می‌کنند؟

وی ادامه داد: برخی برای این‌که در فضای نظام آموزش و پرورش فعلی به این مطلوب برسند آزمون‌های تستی را مطرح می‌کنند یا شاخص‌هایی برای آن در نظر می‌گیرند و در آخر افرادی که خوب تست می‌زنند استعداد درخشان می‌شوند، حال این‌که این تست‌ها استاندارد هستند یا نه خود یک مسئله است. چرا افرادی که می‌توانند فعال سیاسی و موسیقی‌دان شوند در مدارس سمپاد جایگاهی ندارند؟

دانشجوی دکتری علوم تربیتی دانشگاه فردوسی خاطرنشان کرد: ما در سند تحول بنیادین نظام آموزش و پرورش ساحت‌های مختلف تربیتی داریم و اصولا باید به همه ساحت‌ها توجه شود نه فقط بعد استعدادها. برای مثال افرادی که روابط اجتماعی بالایی دارند یا افرادی که می‌توانند فعال سیاسی یا اجتماعی باشند و یا کسی که موسیقی‌دان خوبی می‌شود جایگاهی در مدارس تیزهوشان یا استعداد درخشان ندارد. برای مثال برخی از دانش‌‎آموزان در بحث درسی به شدت ضعیف بودند اما بعدها در تیم‌های ورزشی و یا موسیقی به فعالیت می‌پردازند.

وی بیان کرد: با توجه به این‌که چندین نوع هوش داریم. افرادی که در زمینه‌های متفاوتی استعداد دارند شناسایی نمی‌شوند و نمی‌توانند وارد مدارس استعداد درخشان شوند که این موضوع به بحث شاخص‌هایی که قرار است هوش را بسنجد مربوط می‌شود.

امراهی خاطرنشان کرد: چالش بعدی که مدارس استعداد درخشان دارند این است که رشد دانش‌آموزان در این مدارس آکواریومی است به این معنی که بچه‌ها به دور از باقی افراد هستند، تیپ‌های شخصیتی خاصی دارند که در کنار یک‌دیگر با تشابهات خاصی فارغ از تعاملات جامعه رشد می‌کنند؛ مانند بحث جامعه‌پذیر کردن کشور که خلا مهمی است که به تبع آن افراد خود برتربین خواهند شد و این دیدگاه که تمام کشور باید در دستان ما باشد در آن‌ها به وجود می‌آید.

خبرنگار: زهرا سادات حسینی

بخشی از خبربرگرفته از خبرگزاری ایسنا است.

{jcomments on}