به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد ، نشست «راه دشوار توسعه؛ بررسی رویکردهای دولت‌های پس از انقلاب به توسعه» به همت سازمان دانشجویان جهاد دانشگاهی در روز سه شنبه 21 آذر در محل تالار رجایی دانشکده ادبیات و علوم انسانی برگزار شد.

در این نشست دکتر مجید فولادیان، استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی، رویکرد توسعه را در قبل انقلاب و خصوصاً بعد از دوران رضا شاه، مبتنی بر توسعه صنعتی و نوسازی دانست و گفت: این تحولات ساختی و توسعه نامتوازن زمینه ساز انقلاب اسلامی بود. وی سالهای 58 تا 68 را دوره خاصی قلمداد کرد که دولت فربه است و در دوران جنگ، بودجه کشور به صورت حداقلی و برابرانه بین مردم تقسیم می‌شود اما انسجام ناشی از جنگ بین مردم و دولت باعث می‌گردد که آنها از بسیاری از نیازهای خود چشم پوشی نمایند. در واقع در این دوران به جهت شرایط ویژه کشور، رشد و توسعه در ابعاد مختلف صورت نمی‌گیرد.

دکتر فولادیان ادامه داد: از سال 68 اتفاق جدیدی روی می‌دهد، امام خمینی (ره) که رهبر کاریزماتیک بودند فوت می‌کنند و آیت الله خامنه ای بعنوان رهبر و آیت الله هاشمی رفسنجانی بعنوان رئیس جمهور روی کار می‌آیند؛ در این دوران از آنجاییکه اعتماد به حکومت هنوز بالاست و بین مردم همبستگی وجود دارد، توسعه، معطوف به حوزه اقتصاد و سازندگی کشور می‌شود که مانند برنامه پنجم توسعه زمان پهلوی و متمرکز بر سیاستهای نوسازی است. وی افزود: این فرآیند تا سال 76 ادامه می‌یابد و شعارهای اوایل انقلاب در پرانتز قرار می‌گیرند.

دکتر فولادیان، رای بالای آقای خاتمی در سال  76 را در واقع رای به نیازهای معوق مردم دانست و اظهار کرد: در این دوران توسعه سیاسی و فرهنگی، بهبود روابط بین الملل و گفتگوی تمدن‌ها مطرح می‌شود، با این وجود بیشترین رشد و توسعه اقتصادی، کنترل تورم و نظم در بودجه ریزی هم مربوط به همین دوران است.

استادیار گروه علوم اجتماعی گفت: شعار دولت نهم و دهم شباهت بسیاری به شعارهای اوایل انقلاب داشت و بر رسیدگی به مستضعفان و عدالت تاکید می‌کرد. در این دوران گرچه اقداماتی در این راستا صورت گرفت اما مسائل و مشکلات زیادی هم ایجاد شد.
دکتر فولادیان تصریح کرد: آقای احمدی نژاد اعتقادی به رابطه با نظام جهانی نداشت و استراتژی او ایجاد بلوکی جدید بود که باعث تحریم گسترده ایران و دوری از نظام جهانی شد.

با توجه به اینکه دوران ریاست جمهوری آقای روحانی ادامه دارد، دکتر فولادیان قضاوت کامل درباره این دوران را غیرممکن دانست و گفت: با این حال بر اساس آنچه گذشته است می توان گفت در این دوره از پیامدهای اتفاقات دوره آقای احمدی نژاد کاسته شد، یک نظام برنامه ریزی استقرار یافت،  توسعه سیاسی در بعد بین المللی روی داد ، رشد اقتصادی افزایش یافت و از همه مهمتر، تا حدودی نظم به حوزه مالی دولت بازگشت.

دکتر فولادیان در پایان بیان کرد :  در حوزه صنعتی و با در نظر گرفتن سه سطح در صنعت که شامل سطح پایین، متوسط و بالا می‌شود، با استفاده از آمار و ارقام مختلف سه دوره سازندگی، اصلاحات، و عدالت و مهرورزی را با یکدیگر مقایسه کرد که نشان می‌داد توسعه متوازن در حوزه صنعتی در دوره اطلاحات از بقیه بیشتر بوده است، دوره سازندگی در مرتبه دوم و دوره عدالت و مهروزی در مرتبه آخر قرار می‌گیرند.

باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد : فاطمه کمیلی