به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ دومین نشست کرسی آزاداندیشی "سراب رؤیا" با بررسی موضوعاتی چون "تأثیر کراش یابی بر زندگی متاهلین"، "آیا ظاهر افراد در کراش تاثیر دارد؟"، "چند درصد از ازدواج ها از طریق کراش یابی موفق هستند؟"، و "آیا کراش یابی جنبه تفریحی دارد؟"، به همت جامعه اسلامی دانشجویان و با همکاری کوچه باغ خوشبختی، با حضور دکتر اصغرپور، عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی ، و جناب آقای امین‌نیا،مشاور و کارشناس حوزه خانواده، در تاریخ سه شنبه ۴ دی ماه ۹۷ ساعت ۱۲ در محل آمفی تئاتر دانشکده الهیات برگزار خواهد شد.

لازم ذکر است که اولین نشست از این سلسله نشست‌ها، با حضور دکتر مناتکاورنژاد، مدرس دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی برگزار شده بود.

گزارش اولین نشست کرسی آزاداندیشی "سراب رؤیا" 

 

باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد:مریم فرشچی

saraberoyaa

{jcomments on}

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ کرسی ازاد اندیشی و مناظره دانشجویی با موضوعات "چرایی رکود جنبش دانشجویی"، "لزوم پویایی مجدد جنبش دانشجویی" و "سرکوب جنبش های دانشجویی با چه انگیزه ای صورت می گیرد؟" با مناظره علی قدیری، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی و دبیر اسبق انجمن اسلامی نواندیش و علی ناصری، دانشجوی کارشناسی ارشد علوم سیاسی و دبیر اسبق جامعه اسلامی دانشجویان، به همت جامعه اسلامی دانشجویان، در تاریخ دوشنبه ۳ دی ماه ۹۷ ساعت ۱۲ در محل سالن شورای دانشکده علوم تربیتی برگزار خواهد شد.


خبرنگار باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد:مریم فرشچی

monazere

{jcomments on}

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ نشست نقد و بررسی مستند "انقلاب جنسی 2" در روز یکشنبه 18 آذرماه 97 با حضور دکتر مهدی کرمانی، عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی و دکتر اصغری نکاح، عضو هیات علمی گروه روانشناسی، و به همت جامعه اسلامی دانشجویان، برگزار شد.
در این نشست، دکتر کرمانی پس از اکران مستند انقلاب جنسی 2 به ذکر نکاتی در خصوص این مستند پرداخت. وی با بیان اینکه این مستند، یک برداشت سلیقه‌ای از واقعیت است، گفت: مستندها زمانی که یک سناریوی مدون داشته باشند معمولا، نماینده یک دیدگاه خاص هستند. این مستند هم نماینده یک قرائت رایج از مقایسه ایران و غرب بود اما تنها قرائت ممکن نبود و تنها برشی از واقعیت را نشان می‌داد. وقتی یک خوانش سلیقه‌ای از یک واقعیت کلان و پیچیده ارائه می‌شود، منصفانه آن است که به زبان علمی مورد تصریح واقع شود اما بخش زیادی از این اثر حاصل تخیلات، تصورات و برداشت‌های آزاد سازندگان از جامعه ایران و غرب است و گزینش‌های غیرمنطقی صورت گرفته است.
دکتر کرمانی ضمن ارج نهادن به تلاشهای جوانان سازنده این مستند، شنیده شدن سایر قرائت ها را در زمینه موضوع این مستند، مفید ارزیابی کرد و گفت: جای تحسین دارد که افرادی تلاش می‌کنند تا حرف‌های خود را بزنند آن هم به شکلی جذاب که مخاطب با آنها ارتباط برقرار کند اما کاش مجال گفتن و حوصله شنیدن حرف‌های همه جوانان فراهم شود نه فقط گروه‌های خاصی از جامعه؛ حرف‌ها و قرائت‌هایی که بعضی اوقات ممکن است با هم تعارض داشته باشند اما این تعارض، سازنده است.
از جمله انتقادات دکتر کرمانی به مستند انقلاب جنسی 2، ارتباط دادن دو موضوع صیانت از خانواده و امر جنسی با یکدیگر، در این مستند بود. وی در این باره عنوان کرد: بخش زیادی از دفاع ما از نهاد خانواده، بدون اتصال به امر جنسی هم قابل تحلیل است. بعضی از اشکال خانواده که در این مستند نشان داده شدند اشکال اقلیتی و حاشیه‌ای بوده و شکل غالب خانواده در غرب نیستند. برای طرفداری از نهاد خانواده نیازی به پیوند آن به سکانس‌های جنسی نبود.
نقد دیگری که دکتر کرمانی بر این مستند وارد کرد ناظر بر برآورده نشدن انتظار ارائه ادعاهای کلان علمی توسط این مستند بود. وی در این خصوص گفت: بخش زیادی از اطلاعاتی که در قالب گزاره‌های علمی و با زبان خودمانی در این مستند بیان شد مانند امواج فمنیسم، مراحل کنار گذاشتن لباس توسط غربی‌ها، فرزندآوری و تحول خانواده در غرب و ایران، غیر مستند بود. ما تحول را در جامعه ایران شاهد هستیم تحول در روابط، تحول در برداشت از نهاد خانواده که بخش زیادی از این تحولات توسط نسل‌های نوظهور رقم می‌خورد و مطالعه و فهم آنها حائز اهمیت است. بخش زیادی از این فهم اصالتش را مدیون جریان یابی در محیط‌های آکادمیک و در قالب‌ پژوهش‌هایی است که قابلیت نقد داشته باشند اما این اثر بیشتر یک فان بود تا یک مستند که ادعاهای کلانی را ارائه داده باشد.
در ادامه این نشست دکتر اصغری نکاح، پرداختن این مستند به ابعاد مختلف مسئله و آوردن طیف‌های گوناگونی از مردم را از نقاط قوت آن دانست و از انقلاب جنسی به عنوان دغدغه اصلی سازندگان مستند یاد کرد. وی در این خصوص گفت: ما در حدود یک سده قبل، انقلاب جنسی را در غرب داشتیم و این سوال وجود دارد که آیا تحولاتی که در ایران مشاهده می‌کنیم نشانه ای از این انقلاب در جامعه ما است؟ در این اثر، مستندهایی ارائه شده بود که برای فهم این موضوع، قابل تامل بودند.
دکتر اصغری نکاح، به امر جنسی به عنوان موضوعی چندبعدی و بعضاً شبه علمی اشاره کرد و گفت: امر جنسی را باید از ابعاد زیستی، روان شناختی، هیجانی، اجتماعی، فرهنگی، دینی، اقتصادی، سیاسی و در ارتباط با یکدیگر بررسی کرد. بخشی از امر جنسی شبه علمی است. علم تلاش می‌کند با کشف و تبیین قوانین طبیعی، زندگی انسانها را بهبود بخشد اما تحولاتی که در امر جنسی بعضاً رخ داده است در مسیر طبیعی رشد جنسی انسان نبوده و قابل بررسی است.
دکتر اصغری نکاح در پایان به این موضوع اشاره کرد که این مستند و مستندهای مشابه، یک مسئله را مطرح کرده‌اند اما راه‌حل را باید جستجو کرد. وی همچنین گفت ما باید بکوشیم راه حل مسائل مطرح شده را باید بسته به فرهنگ و بستر اجتماعی جامعه خودمان بازتعریف کنیم.
لازم به ذکر است مستند انقلاب جنسی 2 کاری از حسین شمقدری و روایتگری حسین دلاوری است که محوریت آن، زندگی زنان، آزادی‌های جنسی و خانواده در قالب مقایسه جوامع غربی با ایران می‌باشد. /
باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد: جمیلی

en1 

en2

{jcomments on}

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ سومین جلسه از سلسله جلسات چهارشنبه‌های عفاف، با حضور دکتر فرج الله هدایت نیا، عضو هیات علمی پژوهشکده فرهنگ و اندیشه اسلامی، در روز چهارشنبه 21 آذرماه 1397 برگزار شد.
در این جلسه، دکتر هدایت نیا، ضمن تاکید بر تفاوت معنوی دو مفهوم حجاب و عفاف، بحث خود را پیرامون حجاب در قالب سه رویکرد بیان کرد. وی در این خصوص گفت: بر اساس یک مطالعه میدانی، سه رویکرد حقوقی در نظام‌های حقوقی موجود، درباره مقوله حجاب شناسایی و استخراج شده است. اولین مورد، رویکرد منع حجاب یا اصل لائیسیته یا قانون جدایی دولت و کلیساها است که نقطه تکوین آن نظام حقوقی فرانسه می‌باشد. بر اساس این قانون، استفاده از نمادهای مذهبی در اماکن دولتی ممنوع است.
دکتر هدایت نیا در ادامه درمورد نواقص این قانون و مغایرت آن با آزادی‌های فردی و نیز اسناد حقوق بشری سخن گفت و تصریح کرد این رویکرد در حال حاضر در ایران بعنوان یک امر قابل اعتنا و مسئله مهم مطرح نیست چرا که معمولا کسی قائل بر این امر نیست که حجاب باید ممنوع شود. آنچه که بیشتر در ایران مورد بحث و بررسی است رویکردهای دوم و سوم است.
سپس دکتر هدایت نیا به توضیح رویکرد دوم با عنوان حجاب اختیاری که یک نظریه روشنفکری محسوب می‌شود پرداخت و دو نظریه عمده در این رویکرد را که یکی از آنها حجاب را امری مستحب دانسته و دیگری امری با وجوب فردی، تشریح کرد. نقطه اشتراک این نظریات، مخیر دانستن بانوان در رعایت پوشش اسلامی است.
وی این رویکرد را نیز به جهت عدم همخوانی با نظر مراجع و فقها، بی اساس دانسته و دو ادعای اصلی در آن یعنی فردی بودن مقوله حجاب و الزام بردار نبودن کلیه مسائل فردی را مورد تشکیک قرار داد.
دکتر هدایت نیا در توضیح رویکرد سوم که قائل به حجاب الزامی یا حجاب قانونی است این سوال را مطرح کرد که آیا خوب است برای جلوگیری از نقض حدود شرعی حجاب از روش‌های کیفری، زندان، شلاق، جریمه و مانند آن استفاده کرد. وی در این باره توضیح داد: بحث الزام به حجاب در دو حالت مطرح است. یکی در حقوق اداری و دیگری در زندگی شهروندی. در ماده 9 قانون رسیدگی به تخلفات اداری، به رعایت حجاب اشاره شده است و الزام به حجاب در حقوق اداری از طریق شروط استخدامی امکان پذیر بوده و ایرادی ندارد اما این امر در زندگی شهروندی پذیرفته نیست.
وی ادامه داد: کسانی که قائل به الزام به حجاب هستند از دو دلیل عمومی بهره می‌گیرند یکی ادله تعزیر برای عمل حرام و دیگری ادله نهی از منکر. اما بد حجابی و بی حجابی اگر سازماندهی شده و همراه با مفسده‌ای نباشد به خودی خود مسئله‌ای نیست که بتوان بر اساس هیچ کدام از این دو ادله کسی را تعزیر نمود...
دکتر هدایت نیا، عواملی چون دین گریزی جوانان، دشمن سازی علاقه مندان به نظام و حکومت، و ظهور حجاب عرفی در مقابل حجاب شرعی را از جمله پیامدهای احتمالی برخورد کیفری با بدحجابی و بی‌حجابی دانست و آن را امری دور از مصلحت ارزیابی کرد.
دکتر هدایت نیا در پایان، فرهنگ سازی و راه‌های مسالمت آمیز را بهترین شیوه برای برخورد با مسئله بی‌حجابی، و ایجاد ترس و ارعاب بین مردم را منجر به بیزاری مردم از داشتن حجاب و بطور کلی نظام جمهوری اسلامی قلمداد کرد.

لازم به ذکر است جلسات اول و دوم این سلسله جلسات با موضوعات حجاب از منظر جامعه شناسی و تاریخی برگزار شده بود. /


باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ جمیلی

P 20181212 133031 SR 1

{jcomments on}

به گزارش باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد؛ دومین جلسه از سلسله جلسات چهارشنبه‌های عفاف، با حضور دکتر هادی وکیلی، عضو هیات علمی گروه تاریخ، در روز چهارشنبه 14 آذرماه 1397 برگزار شد.
در این نشست دکتر وکیلی ابتدا در مورد حجاب در دوران پیشاتاریخی توضیحاتی ارائه داد و گفت: برای اطلاع از نحوه حجاب در دوران پیشاتاریخ که بیش از ده هزار سال پیش و از دوران پارینه سنگی تا عصر تاریخی است می‌توان از باستان‌شناسان و اسطوره‌ها کمک گرفت. نقش برجسته‌ها و نقاشی‌ها بازمانده از این دوران بیشتر مربوط به گل و گیاه و حیوان‌هاست اما آنهایی که تصویر انسانی است نشان می‌دهد که انسان آن دوران هم پوشیده بوده است. با این وجود، اطلاعات مربوط به این دوره بسیار محدود است.
وی ادامه داد: اما دوره تاریخی یعنی دورانی که ما از آن، منابع تاریخی مثل الواح، کتیبه‌ها و کتاب‌ در اختیار داریم و از 3000 سال پیش را شامل می‌شود. اکثر دنیای متمدن از این دوره، پوشش نسبتا کامل (پوشاندن سر، تن و پا) داشته‌اند. مثلا در ایران، هند، چین، مصر، و اروپا عمدتا این پوشش وجود داشته است و تقریبا تمام ادیان چه الهی و چه غیرالهی قائل به پوشش و عفاف بوده‌اند. تنها در دو مقطع از این دوره نشانه هایی از حداقلی شدن حجاب وجود داشته است یکی در برخی از قبایل غیر متمدن و دیگری در حد محدودی در تمدن یونان باستان. اما بطور کلی حجاب و عفاف برای تمام تمدن‌های پیشین مهم بوده و عبور از خطوط قرمز در روابط جنسی مجازات‌های سنگین به همراه داشته است.
دکتر وکیلی سپس بحث خود را با بیان تاریخچه حجاب در ایران باستان ادامه داد و عنوان کرد: در دوره هخامنشی، مرد و زن ایرانی پوشش کامل داشته است. در دوره سلوکیان، نمادهایی از پوشش بینابینی دیده می‌شود اما به زودی این دولت هم ایرانیزه می‌شود. در حکومت اشکانیان مانند هخامنشیان، پوشش کامل بوده است اما اندکی تفاوت در این پوشش دیده می‌شود مثلا بعضی مردان ریش ندارند یا قبا کمی کوتاهتر است. در دوره ساسانیان، پوشش محکم تر و بلندتر می‌شود. برخی دلیل این امر را رسمی شدن دین زرتشتی می‌دانند. بعد از ورود اسلام به ایران، مردم در فاصله 4 قرن به تدریج مسلمان می‌شوند و پوشش اسلامی را برمی‌گزینند. در دوره ایلخانیان که مغول‌ها به ایران وارد شدند، می‌بینیم زنان مغولی ساکن ایران هم مانند ایرانیان پوشیده هستند در حالیکه اساساً مغول‌ها در پوشش رهاتر بودند. این وضعیت تا دوره قاجار ادامه دارد.
دکتر وکیلی در ادامه درباره مسئله حجاب گریزی و حجاب ستیزی در دوره قاجار سخن گفت و گفت: در اواسط دوره قاجار زمزمه‌هایی از حجاب گریزی و حجاب ستیزی به گوش می‌رسد. در زمان مشروطه، مقالاتی در دفاع از بی‌حجابی نوشته شده و بعدا اشعاری سروده می‌شود که به نقد و تمسخر حجاب می‌پرداخت. این جریان از طریق کسانی که تحت‌تأثیر غرب بودند رواج یافت. در زمان رضاشاه، او به این جمع بندی رسید که حجاب باید ممنوع شود. وی اجازه کشف حجاب را در سال 1314 داد و بعد از آن هم دستور منع حجاب داد.
وی افزود: این سیاست، چه در دوره قاجار که با حربه زور اجرا شد و چه در دوره پهلوی که از طرق فرهنگی سعی در کشف حجاب مردم داشتند، موفق نبود و اکثر زنان ایرانی از خود مقاومت نشان دادند. تا اینکه وارد جمهوری اسلامی می‌شویم و حجاب رسمیت می‌یابد.
دکتر وکیلی در پایان اظهار کرد: بحران هویت باعث می‌شود برخی افراد تصور کنند که انسان مفیدی نیستند و باید خود را به شکل یک دیگری که بهتر از آنهاست درآورند. اما ما باید به هویت ایرانی و اسلامی خود بازگشت کنیم و چه در پوشش و چه سایر ارکان زندگی، این هویت را حفظ نماییم و بدان افتخار کنیم.

باشگاه خبرنگاران دانشگاه فردوسی مشهد: جمیلی

 vakili

{jcomments on}